✅ لابد شما هم از این آدمها دیده اید؛ این هایی که همیشه ناراضی و از همه چیز شاکی اند. انگار برای غُر زدن ساعتی پول می گیرند. در هر اتفاق خوشایند و خوب و خوشحال کننده ای. طور دیگری به موضوع نگاه می کنند و با نشان دادن جزئیاتی که به نظرشان از نگاه سطحی نگر ما پنهان مانده، بهمان ثابت می کنند آدم های پوچ و بی خود و الکی خوشی هستیم که جوگیر شده ایم. همیشه درست وقتی که بعد از ساعت ها و روزها زحمت و مرارت و صرف انرژی و گاه هزینه زیاد، قدم خیلی کوچکی برداشته ایم و تازه می خواهیم مزه مزه کردن شادی اش زیر زبانمان خستگی ای در کنیم، سر می رسند و می گویند: “خیال می کنی همه چی درست شد؟ این چی میشه؟ اون چی میشه؟ اون یکی چی پس؟” و بعد انبوهی اتفاقات بد و ناگوار ریز و درشت دور و برمان را فهرست می کنند و یکی یکی توی صورتمان می کوبند. یک جوری هم از بالای عینکشان این حرف ها را می زنند که یعنی فقط خودشان می فهمند و این چیزها را می بینند و رسالت بزرگی به دوش دارند تا ما عوام نادان را متوجه اشتباهمان کنند!
✅ این طور آدم ها فعالیت سیاسی هم می کنند؛ هر چهار سال یک بار، رای نمی دهند. بعضی هاشان معتقدند که این نامزدها همه شان سر و ته یک کرباسند و رای بدهیم که چی؟! بعضی دیگرشان هم اعتقاد دارند که همه این تصمیمات در بالا که معلوم نیست دقیقا کجاست گرفته می شود و ما ول معطلیم. چپ و راست در تلگرام برایتان جمله قصار می نویسند؛ از مارک تواین که گفته “اگر رای شما تاثیری بر سرنوشتتان داشت کسی به شما اجازه انتخاب نمی داد” تا برتراند راسل که گفته “انتخابات یعنی رای بین دو گرگ و یک گوسفند بر سر اینکه ناهار چه بخورند.” همیشه هم وقتی انتخابات تمام می شود و نامزد برنده معلوم، مثل آدم بدجنس های توی کارتون ها گوشه چشم و دندانشان برقی می زند و می گویند “نگفتم؟ اینا همه ش بازی خودشون بود که تنور انتخابات گرم شه. توی نادون هم رفتی رای دادی”
✅ البته آن ها که دوست دارند همین جا در همین سرزمین بمانند و درس بخوانند و سر کار بروند و ازدواج کنند و بزرگ شدن بچه هایشان را ببینند و همین جا پیر شوند و دست آخر هم بمیرند، جزء این غرزنان تمام وقت نیستند. می دانیم که هر قدم کوچک موثر و مثبتی چقدر زمان و انرژی و هزینه می برد. لابد در این روزهای گرم و پر التهاب منتهی به انتخابات گاهی هم تلاش کرده ایم که به نامزد مورد نظرمان رای دهند و قبل تَرش هم مجبور شده ایم قانع شان کنیم که اصلا رای دهند. خیلی هم خوب! فقط بد نیست حواسمان باشد که اشتباهی وقت مان را تلف غرغروها نکنیم. عیبی ندارد، بگذاریم هم چنان از نگاهشان هم چنان سطحی، نادان و کم عقل باقی بمانیم. باور کنیم که هستند آدم هایی که واقعا برای رای دادن یا انتخاب بهترین گزینه، تردید و سوال دارند گاه حتی با یکی دو جمله ساده قانع می شوند و به انتخاب درست می رسند. مطمئن باشیم مدت زمانی که طی آن، می توان تک تک این جور آدم ها را قانع کرد، باز هم برای اقناع آن دوستان همیشه ناراضی کافی نیست. می ترسید آنها که نفس شان از جای گرم در می آید و آینده ایران برایشان مهم نیست پوزخندی تحویلتان بدهند؟ مهم نیست؟
آن که تلاش نکرده، هیچ وقت لذتِ بردن را نمی چشد.
Channel:
@DehloranCity
نوشته شده توسط: دکتر_حسام_یوسفی